
صفحه کلاچ، قطعهای حیاتی و غالباً نادیده گرفته شده در سامانه انتقال قدرت خودروهای دندهای، نقش محوری در عملکرد روان و کارآمد وسیله نقلیه ایفا میکند. این جزء که بین موتور و جعبهدنده قرار گرفته، مسئول اتصال و قطع موقت جریان قدرت از موتور به جعبهدنده است و امکان تعویض دنده، حرکت اولیه و توقف خودرو بدون خاموش شدن موتور را فراهم میآورد. درک عمیق از عملکرد، اجزا، انواع، علائم خرابی و نگهداری صحیح صفحه کلاچ، نه تنها برای مکانیکها، بلکه برای هر رانندهای که به دنبال افزایش طول عمر خودروی خود و رانندگی ایمن و لذتبخش است، ضروری است.
وظیفه اصلی صفحه کلاچ، انتقال گشتاور موتور به جعبهدنده به صورت کنترل شده است. هنگامی که راننده پدال کلاچ را فشار میدهد، صفحه کلاچ از چرخ طیار (چرخ لنگر) موتور جدا میشود. این عمل باعث قطع ارتباط مکانیکی بین موتور و جعبهدنده شده و به راننده اجازه میدهد تا دنده را تعویض کند یا خودرو را متوقف کند بدون اینکه موتور خاموش شود. با رها کردن پدال کلاچ، صفحه کلاچ به آرامی به چرخ طیار متصل میشود و انتقال قدرت به نرمی آغاز میگردد. این عملکرد تدریجی، از شوک ناگهانی به سامانه انتقال قدرت جلوگیری کرده و حرکت خودرو را روان میکند.
سامانه کلاچ شامل چندین جزء کلیدی است که هر یک وظیفه مشخصی را بر عهده دارند:
این دیسک مسطح که از مواد اصطکاکی با مقاومت بالا ساخته شده، هسته اصلی سامانه کلاچ است. مواد اصطکاکی روی سطح آن، وظیفه ایجاد اصطکاک لازم برای انتقال گشتاور را بر عهده دارند.
این بخش یا همان دیسک کلاچ، یک فنر دیافراگمی قدرتمند (یا فنرهای مارپیچی در طرحهای قدیمیتر) است که صفحه اصطکاکی را به چرخ طیار موتور فشرده میکند. این فشار باعث درگیر شدن کلاچ و انتقال قدرت میشود.
یک چرخ سنگین که به میللنگ موتور متصل است و علاوه بر ذخیره انرژی دورانی برای کمک به حرکت یکنواخت موتور، سطحی صاف برای درگیر شدن صفحه اصطکاکی فراهم میکند.
این بلبرینگ، نیروی اعمال شده از پدال کلاچ را به دیسک فشار دهنده منتقل میکند تا صفحه اصطکاکی از چرخ طیار جدا شود.
این سامانه میتواند مکانیکی (کابل) یا هیدرولیکی باشد. در سامانههای هیدرولیکی، نیروی پای راننده از طریق مایع هیدرولیک به بلبرینگ رها کننده منتقل میشود.

صفحه کلاچها بر اساس نوع و کاربرد، به انواع مختلفی تقسیم میشوند:
رایجترین نوع کلاچ در خودروهای سواری، که در آن سطوح اصطکاکی خشک هستند و توسط هوا خنک میشوند.
در این نوع کلاچ، صفحات اصطکاکی در روغن غوطهور هستند. این کلاچها معمولاً در موتورسیکلتها، برخی خودروهای سنگین و جعبهدندههای خودکار (به صورت دیسکهای چندگانه) یافت میشوند. روغن به خنکسازی و روانکاری کمک میکند.
متداولترین نوع در خودروهای سواری، که شامل یک صفحه اصطکاکی و یک دیسک فشار دهنده است.
این کلاچها دارای چندین صفحه اصطکاکی و دیسک فشار هستند که امکان انتقال گشتاور بیشتری را در فضای محدود فراهم میکنند. این نوع معمولاً در خودروهای اسپرت با توان بالا یا جعبهدندههای خودکار استفاده میشود.
این سامانهها برای کاهش ارتعاشات و نویز موتور به جعبهدنده طراحی شدهاند و عمر مفید صفحه اصطکاکی را نیز افزایش میدهند، اما قیمت بالاتری دارند و پیچیدهتر هستند.
تشخیص به موقع علائم خرابی صفحه کلاچ میتواند از آسیبهای جدیتر و هزینههای گزاف جلوگیری کند:
شایعترین علامت خرابی. در این حالت، دور موتور بالا میرود اما خودرو سرعت نمیگیرد، به خصوص هنگام شتابگیری یا حرکت در سربالایی. این نشاندهنده فرسودگی مواد اصطکاکی صفحه کلاچ است.
در اثر لغزش بیش از حد و داغ شدن صفحه کلاچ، بوی سوختگی مشابه لاستیک یا کاغذ سوخته به مشام میرسد.
اگر تعویض دنده دشوار، همراه با صدای ناهنجار یا نیاز به فشار بیشتر روی پدال باشد، میتواند نشانه جدا نشدن کامل صفحه کلاچ باشد.
پدال کلاچ سفتتر از حد معمول میشود که ممکن است ناشی از خرابی دیسک فشار دهنده، بلبرینگ یا سامانه فعالسازی باشد.
اگر کلاچ در انتهای حرکت پدال (نزدیک به کف) درگیر شود، نشاندهنده فرسودگی صفحه کلاچ است.
لرزش در پدال کلاچ یا کل خودرو هنگام درگیر شدن کلاچ میتواند ناشی از تاب برداشتن صفحه اصطکاکی، دیسک فشار دهنده یا خرابی چرخ طیار باشد.
صدای جیرجیر یا خرخر هنگام فشار دادن یا رها کردن پدال کلاچ ممکن است به دلیل خرابی بلبرینگ رها کننده باشد.
عمر مفید صفحه کلاچ به عوامل متعددی بستگی دارد:
رانندگی تهاجمی، شتابگیریهای ناگهانی، نگهداشتن پای روی کلاچ هنگام رانندگی و نیم کلاچهای طولانی، به شدت عمر کلاچ را کاهش میدهند.
رانندگی مکرر در ترافیکهای پر رفت و آمد که نیاز به تعویض دنده و استفاده مکرر از کلاچ دارند، باعث فرسایش سریعتر آن میشود.
حمل بارهای سنگین یا بکسل کردن، فشار زیادی به سامانه کلاچ وارد میکند.
استفاده از قطعات با کیفیت پایین، عمر مفید کلاچ را به شدت کاهش میدهد.
رانندگی در مناطق کوهستانی با سربالاییهای تند، فشار بیشتری بر کلاچ وارد میکند.
رعایت نکات زیر میتواند به افزایش قابل توجه عمر مفید صفحه کلاچ کمک کند:
تا حد امکان از نیم کلاچ کردن برای کنترل سرعت خودرو خودداری کنید. از ترمز و دنده مناسب برای این کار استفاده کنید.
پس از تعویض دنده، پای خود را به طور کامل از روی پدال کلاچ بردارید. حتی یک فشار کوچک مداوم میتواند بلبرینگ رها کننده را فرسوده کند.
دندهها را به نرمی و در دور موتور مناسب تعویض کنید. از تعویض دنده خشن و شتابگیری ناگهانی پرهیز کنید.
هنگام شروع حرکت، پدال کلاچ را به آرامی رها کنید تا از شوک و لغزش اضافی جلوگیری شود.
در زمانهای مقرر، سامانه کلاچ را توسط مکانیک ماهر بازرسی کنید. در صورت وجود نشتی در سامانه هیدرولیک کلاچ، آن را برطرف کنید.
در توقفهای طولانی در ترافیک یا پشت چراغ قرمز، دنده را خلاص کرده و پای خود را از روی پدال کلاچ بردارید.
صفحه کلاچ، با وجود سادگی ظاهری، یکی از پیچیدهترین و حیاتیترین اجزای مکانیکی در خودروهای دندهای است. درک صحیح از عملکرد آن، توجه به علائم هشدار دهنده خرابی و رعایت اصول صحیح رانندگی و نگهداری، میتواند به طور چشمگیری طول عمر این قطعه را افزایش داده و از هزینههای بالای تعمیر و تعویض جلوگیری کند. یک صفحه کلاچ سالم، تضمینکننده تجربه رانندگی روان، ایمن و کارآمد است. نادیده گرفتن اهمیت آن، میتواند منجر به اختلال در عملکرد کلی خودرو و حتی خطرات احتمالی در جاده شود. بنابراین، همواره به این قلب تپنده انتقال قدرت در خودروی خود توجه ویژه داشته باشید.
پست های مرتبط

تعویض روغن موتور یکی از مهمترین بایدهای حفظ سلامتی و راندمان کاری خودرو است که ...

سر سیلندر یا هد سیلندر یکی از اجزای مهم سیلندر هیدرولیکی است که نقشی مهم در ایجا...

سیستم سوخت رسانی و جرقه زنی یکی از اجزای مهم در خودروها است که برای ایجاد احتراق...

گیربکس دستی یا دندهدار، یک نوع گیربکس خودرو است که در آن برای تغییر دنده، کاربر...

گیربکس اتوماتیک، نوعی گیربکس خودرو است که برای تسهیل و اتوماتیک کردن فرآیند تغیی...
برچسب ها